ओ सड़के चे किनारे अंजीरा चे दरख्त ङेखती कर गोढु गेला, ते पाना नु छोड़ती ओचे मां नेरे कहीं ना ङेखती कर ओनु केहले, “हमा कनु दुधे मां बल्ति कङी फल ना लाग़ो।” ते अंजीरा चे दरख्त तुरन्त सूखती गेले।
बल्ति वे यरुशलेम आले, ते ओ मन्दरा मां गेला, ते जको लेन-देन करी पलते वानु ब़ाहर काढ़ु लाग़ला, ते सराफा चे तखत ते कबूतर बेचणे आला चा चौकीया पलटती नाखलीया।
जब वे प्रभु ते उद्धारकर्ता ईशु मसीह ची पिछाण चे जरिये संसारा ची कई तरह ची अशोद्धता कनु बचती निकलो, ते बल्ति वांचे मां फसती कर हारती गेले, तां वांची दशा पेहली कनु वी बुरी हुती गेली छै।
“जको बुरे करते आले, वे बुरे करते रिहो, जको घिनौने बणले आले छी, वे घिनौने ही बणले रिहो। जको धर्मी छै, ओ धर्मी ही बणला रिहो, ते जको पवित्र छै, ओ पवित्र बणला रिहो।”