30 ते हमा ऐ समय साओ गुणा ना गिहो, घर ते भावां नु ते ब़ेहणीया नु ते आईया नु ते ब़ाला-ब़च्चा नु ते खेता नु, पर सताव चे लारे ते परलोक मां अनन्त जीवन मिली।
ते जको कुई मैं इन्साना चे पूता चे विरोध मां कुई बात किही, ओचा हा अपराध माफ करला जई, पर जको कुई पवित्र आत्मा चे विरोध मां कोच्छ किही, ओचा अपराध ना तां ऐ लौक मां ते ना परलोक मां माफ करला जई।
ते वे चैला चे मना नु मजबूत करते रेहले ते हा उपदेश करते कि विश्वासा मां बणले रिहा, ते ईं केहते कि, “अम्हानु बङे क्लेश भोग़णे जरुरी छै नरीकारा चे राज़ मां जाणे वास्ते।”
ऐकनु वी बङी बात हा छै कि मैं आपणे प्रभु ईशु मसीह चे ज्ञान ची श्रेष्टता ची वजह कनु आज़ तक सब चीजा नु फायदा चीया ना समझी। ओचे वास्ते मैं सब कोच्छ त्याग़ती ङिले ते मैं सब चीजा कनु नफरत करु लाग़ला। ताकि मसीह नु गे सग़े।
कांकि कसरत लारे शरीरा नु थोड़ा फायदा तां हुवे वे, पर नरीकारा ची भग़ती सारीया बाता चे वास्ते लाभदायक छै, कांकि ऐ समय ची ते आणे आले जीवन ची आशीषा ची प्रतिज्ञा ऐचे वास्ते छै।
ङेखा, अम्ही तसल्ली राखणे आला नु धन्न किहुं। तम्ही अय्यूब ची तसल्ली चे बारे मां सुणले, ते प्रभु ची ओर कनु जको ओचा परिणाम हुला ओनु वी जाणती गेले, जाये कनु प्रभु ची ब़ोहत घणी करुणा ते दया उजागर हुवे।
विचार करती कर ङेखा, ब़ा ने अम्चे लारे किसड़ा प्रेम करला कि नरीकारा ची ऊलाद्ध किवाहुं, ते सच्चमां अम्ही छिऊं वी। संसार अम्हानु ना जाणी, कांकि संसारा ने ईशु मसीह नु कोनी जाणले।
ऐवास्ते मैं तनु सलाह ङिये, कि जाखते मां तपले आले सोने माये कनु मोल गेहती गे कि तु धन्नी हुती जा। ते चिट्टी ओढ़णी गेहती गे कि तु घालती कर तनु आपणे उघाणेपन ची लाज़ ना आओ। ते आपणीया आँखीया मां लावणे वास्ते सुरमा गेहती गे, कि तु ङेखु लाग़ी।