“हे कप्पटी शास्त्री ते फरीसी, तम्चे उपर हाय! तम्ही इन्साना वास्ते स्वर्ग़ चे राज़ चे दरवाजे बन्द करती नाखा, ना तां आप ही ओचे मां जावा, ते ना ओचे मां जाणे आला नु जऊं ङिया।
बल्ति ईशु उठु उठती कर यरदन नदी चे पार यहूदिया ची हद्दी मां आला। भीड़ ओचे गोढु बल्ति भेली हुती गेली। ते ओ आपणी रीति चे अनुसार वानु बल्ति उपदेश ङिऊं लाग़ला।
ईशु नु परखणे चे वास्ते वाणे हा बात ओकनु पूछली, कि ऐचे उपर दोष लावणे वास्ते कुई बात मिलती जाओ। ते ईशु पग़्ग़ा चे भराणे हुला ते भोंये उपर आंगली लारे लिखु लाग़ला।