41 ईशु ने ओचे उपर तरस खाती कर हाथ बढ़ाला, तां ओनु छूले ते केहले, “मैं चाहवे तु शोद्ध हुती जा।”
जिसे बेले ओणे भीड़ ङेखली, तां वांचे उपर तरस खाला, कांकि वे वां भेङा आलीकर हुते, जाया कुई आजड़ी ना हो, बैचेन ते भटकलीया आलीया हुतीया।
हेक कोहड़ी ओचे गोढु आला, ओचे कनु बिनती करली, ते ओचे सामणे गोङे टेकती कर ओनु केहले, “अगर तु चाहवी तां मनु शोद्ध कर सग़ी।”
ते तुरन्त ओचा कोहड़ जता रेहला, ते ओ शोद्ध हुती गेला।
बल्ति ईशु उठती कर अन्धारी नु दड़काले, ते पाणीया नु केहले, “शान्त रेह, रुकती जा!” ते अन्धारी रुकती गेली ते बङा चैन हुती गेला,
ओणे छुवेरी चा हाथ पकड़ती कर विनु केहले, “तलीता कुमी!” जाया मतलब छै, “हे छुवेर, मैं तनु किहे, ऊठ!”
ईशु ब़ेड़ी कनु उतरती कर बङी भीड़ ङेखली। तां वांचे उपर तरस खाला कांकि वे वां भेङा आलीकर हुते, जाया कुई आजड़ी ना हो, तां ओ वानु ब़ोहत सारीया बाता सिखाऊं लाग़ला।
ओ नरीकारा ची महिमा चे सोज़ले, ते ओचे सुभाव ची छाप छै, ते सारीया चीजा नु आपणी सामर्थ चे वचना लारे, सम्भाले। ओ अम्चे पापा नु धोती कर, स्वर्ग़ा मां सर्वशक्तिमान नरीकारा चे सज़्ज़े पासु जती ब़ेहला।
ऐवास्ते ओनु जरुरी हुते, कि सब बाता मां आपणे भावां आलीकर बणो, जाये कनु ओ वां बाता मां जको नरीकारा लारे मेल खई, हेक दया करने आला ते भरोसेमन्द महायाजक बणो, कि लौका चे पापा वास्ते प्रायश्चित करो।
कांकि अम्चा महायाजक इसड़ा कोनी जको अम्ची कमजोरीया मां अम्चे लारे ङुखी ना हो सग़ो। बल्कि ओ सब बाता मां अम्चे आलीकर परखला गेला, तां वी निष्पाप रेहला।