40 हेक कोहड़ी ओचे गोढु आला, ओचे कनु बिनती करली, ते ओचे सामणे गोङे टेकती कर ओनु केहले, “अगर तु चाहवी तां मनु शोद्ध कर सग़ी।”
कि अन्धे ङेखी ते लंगड़े टुरी-फिरी, ते कोहड़ी शोद्ध करले जई, ते बेहरे सुणी, ते मुड़दे जीते करले जई ते कंगाला नु सुसमाचार सुणाला जाये।
जिसे बेले ओ बङी भीड़ चे गोढु पुज़ला, तां हेक बन्दे ओचे गोढु आले, ते गोङे टेकती कर किहुं लाग़ले,
ईशु ने ओचे उपर तरस खाती कर हाथ बढ़ाला, तां ओनु छूले ते केहले, “मैं चाहवे तु शोद्ध हुती जा।”
जब ईशु उठु कनु निकलती कर मार्ग़ा मां जाये पलता, तां हेक बन्दे ओचे सनु द्रोड़ते हुले आले, ते ओचे आग़ु गोङे टेकती कर ओकनु पूछले, “हे उत्तम गुरु, अनन्त जीवन चा अधिकारी हुवणे वास्ते मैं का करे?”
ते ईशु आप वाकनु अलग़ हेक भेक्क भुकावणे ची दूरी उपर गेला, ते गोङे टेकती कर प्राथना करु लाग़ला,
बल्ति गोङे टेकती कर ऊंची अवाजी लारे ईं केहले, “हे प्रभु, हा पाप वांचे उपर ना लायो।” ते ईं केहती कर नूहती रेहला। शाऊल ओची मौत मां सहमत हुता।
मैं ये वजह कनु ओ नरीकारा चे सामणे गोङे टेके पला,