23 ओही बेले, वांचे प्राथनाघरा मां हेक इन्सान हुते, जाये मां हेक अशुद्ध आत्मा हुती।
“जब अशुद्ध आत्मा बन्दे महु निकलती जाये, तां सूखी जग़हा मां आराम सोती फिरती रिहे, ते जब ना मिली।
ते लौक ईशु चे उपदेश कनु हैरान हुती गेले, कांकि ओ वानु शास्त्रीया आलीकर ना, पर अधिकारीया आलीकर उपदेश ङिता।
ओणे रौल मचाला ते केहले, “हे ईशु नासरी, अम्हानु दुधे लारे का काम ? का तु अम्हानु नाश करु आला? मैं तनु जाणे, तु कूण छी, तु नरीकारा चे पवित्र इन्सान छी!”
ओ तुरन्त प्राथनाघरा महु निकलती कर याकूब ते यूहन्ना चे लारे, शमौन ते अन्द्रियास चे घरे आला
ईशु ने घणा नु जको हर-प्रकार ची बिमारी कनु ङुखी हुते, ठीक करले, घणीया सारीया दुष्टात्मा नु काढ़ले, ते दुष्टात्मा नु ब़ोलु कोनी ङिले, कांकि वे ईशु नु पिछाणतीया।
तां ओ सारे गलील प्रदेस मां वांचे प्राथनाघरा मां जती कर प्रचार करता ते दुष्टात्मा नु काढ़ता रेहला।
जब ईशु ब़ेड़ी कनु उतरला तां तुरन्त हेक इन्सान जाये मां अशुद्ध आत्मा हुतीया, कब्रा महु निकलती कर ओनु मिड़ला।
ते तुरन्त हेक असतरी जाई छोटी छुवेरी मां अशुद्ध आत्मा हुती, ईशु ची चर्चा सुणती कर आली, ते ओचे पग़्ग़ा मां ढेली।
जिसे बेले ईशु ने ङेखले कि लौक द्रोड़ती कर भीड़ लावी पले, तां ओणे अशुद्ध आत्मा नु ईं केहती कर दड़काले, “हे गूंगी ते बहरी आत्मा, मैं तनु आज्ञा ङिये पला, ऐचे महु निकलती आ, ते ऐचे मां दुबारा कङी घिरयो ना पली।”