14 बल्ति यूहन्ना चे चैला ने ओचे गोढु आती कर केहले, “का वजह छै कि अम्ही ते फरीसी इतना उपवास राखु, पर दुधे चैले उपवास ना राखी?”
यूहन्ना बपतिस्मा ङेणे आले ने कैदखाने मां मसीह चे कामा चा समाचार सुणला ते आपणे चैला नु ओकनु ईं पूछणे वास्ते भेज़ले,
“जिसे बेले तम्ही उपवास राखा तां कप्पटीयां आलीकर तम्चे मुँहा उपर उदासी ना छाली रिहो, कांकि वे आपणे मुँह बणाली राखी, ताकि लौक वानु उपवास राखली आले जाणो। मैं तम्हानु सच्च किहे कि वे आपणा फल पाती चुकले।
ईशु ने वानु केहले, “जब तक बीन्द बरातीया लारे रिहे, का वे ङुखी हो सग़ी? पर वे ङिहें आवे जब बीन्द वांचे कनु अलग़ करला जई, ओ समय वे उपवास राखे।”
उठे यूहन्ना चे कोच्छ चैला ची शोद्ध हुवणे ची परम्परा चे बारे मां यहूदी लारे बहस-बाजी हुली।
ईशु नु मालुम हुले कि फरीसिया ने सुणती गेले कि ईशु यूहन्ना कनु घणे चैले बणावे ते वानु बपतिस्मा ङिये।