21 हेक नेरे चैले ने ओनु केहले, “हे प्रभु, मनु पेहले जऊं ङे कि आपणे ब़ा नु दफनाती ङिये।”
ते जेह्णे वी घर, जा भावां नु, जा ब़ेहणीया नु, जा ब़ा नु, जा आई नु, जा ब़ाला-ब़च्चा नु, जा खेता नु माये नांवा वास्ते छोड़ती ङिले, ओनु साओ गुणा मिली, ते ओ अनन्त जीवन चा अधिकारी हुवी।
ईशु ने ओनु केहले, “लोमड़ीया चीया घौरा ते आसमाना चे पखीयां चे बसेरे हुवी, पर मैं इन्सान चे पूता वास्ते ठोङ मेहलणे ची वी जग़हा कोनी छै।”
ईशु ने ओनु केहले, “तु माये भांसु टुरती पड़, ते मुड़दा नु आपणी मुड़दी दफनाऊ ङे, कांकि वाकनु हमेशा चा जीवन कोनी।”
ऐवास्ते हमा अम्ही काया वी संसारिक नजरीये लारे नाप-तोल ना करु। पर अम्ही पेहले मसीह नु इसड़े नापले हुते। पर हमा इसड़ी नाप-तोल कनु दूर छिऊं।