26 “पर जको कुई माया ये बाता सुणे ते वांचे उपर ना चली, ऊं ओ नासमझ इन्साना आलीकर ठहरी जेह्णे आपणे घर रेता चे उपर बणाले।
“ऐवास्ते जको कुई माया ये बाता सुणती कर मने, ऊं ओ समझदार इन्सान आलीकर हुवी जेह्णे आपणे घर चट्टान चे उपर बणाले।
“ते मिंही बरसला, ते बाढ़ा आलीया, ते अन्धारीया चढ़लीया, ते ओ घरा लारे टकरालीया, बल्ति वी ऊं कोनी ढेले, कांकि ओची नीम चट्टान चे उपर नाखली गेलती।
ते मिंही बरसला, ते बाढ़ा आलीया, ते अन्धारीया चढ़लीया, ते ओ घरा लारे टकरालीया ते ऊं ढेती कर सत्यानास हुती गेले।”
पर जको सुणती कर ना मनी ऊं उसड़े इन्साना चे समान छै, जेह्णे बिना नीम खोदले घर बणाले। जब ओचे उपर धार लाग़ली तां ऊं ढेती कर ओचा सत्यानास हुती गेला।”
पर ओ निक्कमे बन्दे, का तु ईं वी जाणी कि कर्म चे बिना विश्वास बेकार छै?