7 “प्राथना करते समय नेरीया जातिया आलीकर बक-बक ना करा, कांकि वे समझी कि वांचे ब़ोहत ब़ोलणे लारे वांची सुणली जई।
अगर ओ वांची वी ना मनी ते कलीसिया नु केहती ङे, अगर वे कलीसिया ची वी ना मनी, ते ओनु तु नेरीया जातिया आलीकर, ते चुंगी गेहणे आले जिसड़े जाण।
बल्ति ओ थोड़ा नेरा उग़ते बधती कर मुँहा चे भराणे ढेला, ते हा प्राथना करली, “हे माया ब़ा, अगर हो सग़े तां हा मुंगर माये कनु टलती जाओ, तां वी जिसड़े मैं चाहवे उसड़े ना, पर जको तु चाहवी उसड़े ही हो।”
बल्ति ईशु ने ङुजा वारी जती कर हा प्राथना करली, “हे माया ब़ा, अगर हा माये पिले बिना ना हट सग़ी तां दुधी इच्छा पुरी हो।”
वानु छोड़ती कर ओ बल्ति चाह्ला गेला, ते वा शब्द मां बल्ति तीजी वारी प्राथना करली।
कांकि नरीकारा नु ना जाणने आले लौक यां सारीया चीजा ची खोज मां रिही, पर तम्चा स्वर्ग़ीय ब़ा जाणे कि तम्हानु यां सारीया चीजा ची जरुरत छै।
पर जिसे बेले वाणे जाणती गेले कि वे यहूदी छी, ते सारे चे सारे लौक हेक अवाज मां कुई ङोन घण्टा तक रौल मचाते रेहले, “इफिसिया ची अरतिमिस, देवी बङी छै।”