“हे कप्पटी शास्त्री ते फरीसी, तम्चे उपर हाय! तम्ही इन्साना वास्ते स्वर्ग़ चे राज़ चे दरवाजे बन्द करती नाखा, ना तां आप ही ओचे मां जावा, ते ना ओचे मां जाणे आला नु जऊं ङिया।
वे आपणे सारे काम लौका नु ङिखाणने वास्ते करी। वे आपणे तवीजा नु चौड़े करी ते जको ठोङा उपर ते हाथा उपर ब़ांधी, ते आपणे चोला चे कूणे बधावी, ताकि बन्दी वानु धर्मी समझो!
ते ओणे वानु केहले, “चौकस रिहा, ते हर-तरहा चे लोभ कनु आपणे आप नु बचाती राखा, कांकि धन ची बढोतरी हुवणे उपर वी काया जीवन ओचे धन चे भरोसे खुशी लारे ना चल सग़ी।”
ईशु ने वानु केहले, “तम्ही तां लौका चे सामणे आपणे आप नु धर्मी बणावा, पर नरीकार तां तम्चे मना नु जाणे, कांकि जको चीजा लौका चे नजरी मां महान छी, वे नरीकारा चे नजरी मां नफरत चा छी।
वे सेर्फ ङुजे यहूदिया नु ब़ाहर चा ङिखावा करना चाहवी, इसड़े लौक तम्चा खतना करवाणे वास्ते तम्चे उपर दब़ाव नाखी, ब़स ऐवास्ते कि वे मसीह चे क्रूसा चे सुसमाचार कि वजह कनु सताले ना जाओ।