ताकि तम्ही भोले-भाले ते पवित्र बणती जावा। बल्ति टेढे ते हठीले लौका चे बीच नरीकारा ची निष्कलंक ऊलाद्ध बणती जावा। वांचे बीच मां तम्ही जीवन चा वचन चते हुले दुनिया मां तारा आलीकर चमकते ङिसा।
वाणे हेक तम्बू बणाला, जाये मां ङोन खाने हुते, ओचे पेहले खाने मां ङीवा, मेज ते भेंट चा रोटीया मेहलीया जतीया। हां तम्बूआ चा हेंस्सा पवित्र स्थान किहवाता।
ऐवास्ते चैता कर कि तु किठु ढेला आला छी, ते मन फिरा ते पेहले जिसड़े काम कर। अगर तु मन नी फिरावे, तां मैं दुधे गोढु आती कर दुधे जाला नु ओची जग़हा कनु हटाती नाखी।