सब्त चे ङिओ ओ प्राथनाघरा मां उपदेश ङिऊं लाग़ला। ते ब़ोहत से लौक सुणती ते अचम्भित हुती कर किहुं लाग़ले, “ऐनू ये बाता किठु आती गेलीया? हा किसा ज्ञान छै जको ओनु ङिला गेला? किसड़े सामर्थ चे काम ऐचे हाथा कनु प्रकट हुवी?
तब ईशु वांचे लारे उतरती कर चौरस जग़हा मां खड़ा हुला, ते ओचे चैला ची बङी भीड़, ते सारे यहूदिया ते यरुशलेम, ते सूर ते सैदा चे समुन्दरा चे किनारे कनु ब़ोहत लौक,