20 वाणे तुरन्त आपणे-आपणे जाला नु छोड़ती कर ओचे भांसु टुरती पले।
“जको कुई आई जा ब़ा नु माये कनु ज्यादा प्यारे जाणे, ओ माये लायक कोनी। ते जको पूत जा धूवे नु माये कनु ज्यादा प्यारे जाणे, ओ माये लायक कोनी।
ऐचे उपर पतरस ने ओनु केहले, “ङेख, अम्ही तां सब कोच्छ छोड़ती कर दुधे भांसु टुरती पले, तां अम्हानु का मिली?”
ईशु ने वानु केहले, “माये भांसु चाह्ले आवा, तां मैं तम्हानु नरीकारा चे गोढु लौका नु गेहती आणने आले इन्सान बणावी।”
ते उठु उग़ते बधती कर, ओणे नेरे ङुंहु भावां यानि जबदी चा पूत याकूब ते ओचा भऊ यूहन्ना नु आपणे ब़ा जबदी चे लारे ब़ेड़ी मां ब़ेसती कर आपणे जाल सुधारते ङेखले, ते वानु वी हकारले।
बल्ति वे ब़ेड़ीया किनारे उपर गेहती आले ते सब कोच्छ छोड़ती कर ओचे भांसु टुरती पले।
कि, ओ आपणे पूता चा ज्ञान माये उपर उजागर करे, जको मैं नेरीया जातिया मां वी ईशु मसीह चा सुसमाचार सुणा सग़े। ऐ बारे मैं ओ बेले कुई बन्दे चे लारे सलाह कोनी करली।