11 बल्ति शैतान ओनु छोड़ती कर चाह्ला गेला, ते ङेखा, स्वर्ग़दूत आती कर ओची सेवा करु लाग़ले।
का तु ना समझी कि मैं आपणे ब़ा कनु बिनती कर सग़े, ते ओ स्वर्ग़दूता चा ब़ारहा पलटन कनु ज्यादा माये गोढु हमा हाजिर करती ङिही?
ते शैतान ने ओनु केहले, “अगर तु नरीकारा चा पूत छी, तां आपणे आप नु तले ढाती नाख, कांकि लिखले आले छै, ‘ओ दुधे बारे मां आपणे स्वर्ग़दूता नु हा आज्ञा ङी, ते वे तनु हाथो हाथ चती गिहे, कङी इसड़े ना हो कि दुधे पग़्ग़ा नु पत्थरा लारे ठोकर लाग़ो।’ ”
बरब्याना मां चालीस ङिहां तक शैतान ने ओची परीक्षा गेहली, ते ओ जंगली जानवरा चे लारे रेहला, ते स्वर्ग़दूत ओची सेवा करते रेहले।
तब स्वर्ग़ा कनु हेक दूत ओठे ङिसला जको ओनु ताकत ङिता।
जब मैं मन्दरा मां हर ङिओ तम्चे लारे हुता, तां तम्ही मनु हाथ कोनी लाला, पर हा तम्ची घड़ी छै, ते अन्धकार चा अधिकार छै।”
जिसे बेले शैतान सारी परीक्षा करती चुकला, बल्ति कोच्छ समय चे वास्ते ओकनु चाह्ला गेला।
“मैं हमा तम्चे लारे घणीया बाता नी करी, कांकि ऐ संसारा चा सरदार शैतान आवे पला। माये उपर ओचा कुई अधिकार कोनी,
ते ऐचे मां कुई शक्क कोनी, कि भग़ती चा भेद गम्भीर छै, यानिकि मसीह जको शरीरा मां प्रकट हुला, पवित्र आत्मा मां धर्मी सेद्ध ठहरला, स्वर्ग़दूता नु ङिसला, नेरीया जातिया मां ओचा प्रचार हुला, संसारा मां ओचे उपर विश्वास करला गेला, ते महिमा मां उपर चवीला गेला।
का सारे स्वर्ग़दूत सेवा वास्ते चुणले आलीया आत्मा कोनी छी कि वे वांची सेवा करो, जको उद्धार गेहणे आले छी?
ते जब, नरीकार आपणे पलेठी चे पूता नु संसारा चे सामणे आणे, तां ओ किहे, “नरीकारा चे सारे स्वर्ग़दूत ओचे पूता ची वन्दना करो।”