ईशु ने वानु केहले, “ऐवास्ते हर हेक शास्त्री जको स्वर्ग़ा चे राज़ ची शिक्षा पाती चुकला, ओ घरा आलीकर छै, जको आपणे भीतरु नवींया ते पुराणीया चीजा नु काढ़ी।”
पर मैं किहे कि, “का वाणे अम्चा प्रचार कोनी सुणले?” सुणले तां सही, कांकि पवित्रशास्त्रा मां लिखले आले छै, “वांचे शब्द सारी धरती चे उपर, ते वांचे वचन संसारा चे कूणे तक पुज़ती गेले।”
अगर मरले आले जीते ना हुवीया बल्ति जको लौक मरले आला वास्ते बपतिस्मा गिही, वे का करे? अगर मुड़दी जीती हुवीया ना तां बल्ति वांचे वास्ते लौक कां बपतिस्मा गिहा?
ईं तां हो सग़े कि तम्ही विश्वास ची ढाल उपर मजबूत बणले रिहा ते ओ सुसमाचार ची आस नु जानु तम्ही सुणले, ना छोड़ा, जाया प्रचार आसमाना चे तले सारे संसारा मां करला गेला ते जाया मैं पौलुस सेवक बणला।
ते ओही पाणीया ची मिसाल वी यानिकि बपतिस्मा, ईशु मसीह चे जीते हुवणे चे जरिये, हमा तम्हानु बचावे, ओचे कनु शरीरा चे मैल नु दूर करने चा मतलब कोनी छै, पर शोद्ध विवेक लारे नरीकारा चे हाथा मां हुती जाणे चा मतलब छै।