66 तां वे पाहरेदारा नु लारे गेहती गेले ते पत्थरा उपर मौहर लाती कर कब्री ची रखवाली करु लाग़ले।
ते विनु आपणी नवीं कब्री मां मेहले, जको ओणे चट्टान मां खुदवाली हुती, ते कब्री चे दरवाजे उपर बङा पत्थर रेहड़ती कर चाह्ला गेला।
पिलातुस ने वानु केहले, “तम्चे कनु पाहरेदार तां छी, जावा आपणी समझी चे मुताबिक रखवाली करा।”
वे जई ही पलतीया कि पाहरेदारा महु कईयां ने शहरा मां आती कर पूरा हाल प्रधान याजका नु केहती सुणाला।
ते ङेखा, हेक बङा भूकम्प हुला, कांकि प्रभु चा हेक स्वर्ग़दूत स्वर्ग़ा कनु उतरला ते गोढु आती कर ओणे पत्थरा नु रेहड़ती ङिले, ते ओचे उपर ब़ेसती रेहला।
जब वाणे आंखीया चलीया, तां ङेखले कि पत्थर उठु लुढ़कला पला, ओ ब़ोहत ही बङा हुता।
हफ्ते चे पेहले ङिओ, मरियम मगदलीनी पुरा फुटले अन्धारे चे समय कब्री उपर आलीया, ते पत्थरा नु कब्री कनु हटला आला ङेखला।
तां वी नरीकारा ची पक्की नीम बणली रिहे, ते ओचे उपर हा छाप लाग़ली पली, “प्रभु आपणा नु पिछाणे,” ते “जको कुई प्रभु चे नां गिहे, ऊं अधर्म कनु बचले रिहो।”
ते ओनु पताला मां नाखती कर ते ओचे उपर मौहर लाती ङिली, कि जब-तक हजार साल पुरे ना हुती जाओ ओ जाति-जाति चे लौका नु बल्ति कनु भरमा ना सग़ो, हजार साल पुरे हुवणे चे बाद थोड़ी जा देरी वास्ते ओनु बल्ति छोड़ले जई।