तब ओणे चैला चे गोढु आती कर वानु केहले, “हमा नूहले रिहा, ते आराम करा, ङेखा, घड़ी आती पुज़ली छै, ते मैं इन्साना चा पूत पापीया चे हाथु पकड़वाला जाणे उपर छै।
पतरस ने मुड़ती कर ओ चैले नु भांसु आते ङेखले, जको लाङका किहवाता, ते जेह्णे खाणे चे बेले ओची छात्ती ची तरफ झुकती कर पूछले हुते, “हे प्रभु, तनु पकड़ावणे आला कूण छै?”
पर पौलुस ने उत्तर ङिला, “तम्ही ईं का करा पले, यूं रोती-रोती कर माये देल तरोड़ा पले? मैं तां यरुशलेम मां ना हेको ब़झणे चे वास्ते बल्कि, प्रभु ईशु चे नांवा वास्ते मरणे वास्ते वी तियार छै।”
