45 तब ओणे चैला चे गोढु आती कर वानु केहले, “हमा नूहले रिहा, ते आराम करा, ङेखा, घड़ी आती पुज़ली छै, ते मैं इन्साना चा पूत पापीया चे हाथु पकड़वाला जाणे उपर छै।
फसह चे तेंहवार चे पेहले, ईशु नु पता लाग़ला कि ओची वा घड़ी आती गेली कि संसार छोड़ती कर नरीकारा ब़ा चे गोढु जाये। तां आपणे लौका लारे जको संसारा मां हुते, जिंवे प्रेम ओ राखता आखरी तक उसड़ा ही प्रेम करता रेहला।