44 वानु छोड़ती कर ओ बल्ति चाह्ला गेला, ते वा शब्द मां बल्ति तीजी वारी प्राथना करली।
तब ओणे आती कर वानु बल्ति नूहले आले ङेखले, कांकि वांचीया आंखी नीङे लारे भरलीया पलतीया।
तब ओणे चैला चे गोढु आती कर वानु केहले, “हमा नूहले रिहा, ते आराम करा, ङेखा, घड़ी आती पुज़ली छै, ते मैं इन्साना चा पूत पापीया चे हाथु पकड़वाला जाणे उपर छै।
“प्राथना करते समय नेरीया जातिया आलीकर बक-बक ना करा, कांकि वे समझी कि वांचे ब़ोहत ब़ोलणे लारे वांची सुणली जई।
बल्ति ईशु ने ऐचे बारे मां केहले कि हमेशा प्राथना करनी ते हिम्मत नी छोड़नी चाही छै, वानु हा मिसाल ङिली,
ऐ कांटे चे बारे मां मैं प्रभु कनु तीन वारी बिनती करली कि, ऐनू माये कनु दूर करती नाखो।