37 ईशु पतरस ते जबदी चे ङुंहु पूता नु लारे गेहली गेला, ते उदास ते बैचेन हुं लाग़ला।
छियां ङिहां चे बाद ईशु ने पतरस ते याकूब ते ओचे भऊ यूहन्ना नु लारे गेहले, ते वानु हेकले मां कुई ऊंचे पहाड़ा उपर गेहती गेला।
बल्ति जबदी चे सब पूता ची आई ने, आपणे पूता चे लारे ईशु चे गोढु आती कर प्रणाम करला, ते ओकनु कोच्छ मांगु लाग़ली।
ईशु ने गलील ची झील चे किनारे फिरते हुले ङुंहु भावां नु यानि शमौन नु जको पतरस किहवावे, ते ओचे भऊ अन्द्रियास नु झील मां जाल नाखते ङेखले, कांकि वे मछुवारे हुते।
ते उठु उग़ते बधती कर, ओणे नेरे ङुंहु भावां यानि जबदी चा पूत याकूब ते ओचा भऊ यूहन्ना नु आपणे ब़ा जबदी चे लारे ब़ेड़ी मां ब़ेसती कर आपणे जाल सुधारते ङेखले, ते वानु वी हकारले।
ते ईशु ने पतरस ते याकूब ते याकूब चे भऊ यूहन्ना नु छोड़ती कर, नेरे कानु आपणे लारे आऊं कोनी ङिले।
ते ओ होर ज्यादा संकट मां बैचेन हुती कर ते देल लाती प्राथना करु लाग़ला, ते ओचा पसीना मना लुहींया चा बङीया-बङीया फेंगा आलीकर भोंये उपर ढी पलतीया।
“हमा माये जी घब़रावे पले, ऐवास्ते हमा मैं का किहे? ‘हे ब़ा, मनु ये घड़ी कनु बचा’ ना, कांकि मैं येही वजह कनु येही घड़ी मां पुज़ला।