2 “तम्ही जाणा कि ङोन ङिहां चे बाद फसह चा तेंहवार छै, ते मैं इन्साना चा पूत क्रूसा उपर चढ़ावणे वास्ते पकड़वाला जई।”
शमौन कनानी, ते यहूदा इस्करियोती जेह्णे ओनु पकड़वाती वी ङिले।
जिसे बेले वे गलील मां हुते, तां ईशु ने वानु केहले, “मैं इन्साना चा पूत, बन्दा चे हाथा मां पकड़वाला जई।
ते केहले, “मैं बेकसूर नु मरावणे वास्ते पकड़वाती कर पाप करला।” वाणे केहले, “अम्हानु का? तु ही जाण।”
ते ईशु ने वानु केहले, “मनु बङी लालसा हुती कि ङोख भोग़णे कनु पेहले हा फसह चा भोज़ तम्चे लारे खाये।
यहूदिया चा फसह चा तेंहवार गोढु हुता, ते घणे लौक फसह कनु पेहले देहात कनु यरुशलेम नु गेले कि आपणे आप नु यहूदी रीति चे अनुसार शोद्ध करो।
ईशु फसह कनु छाऔ ङिहें पेहले बैतनिय्याह मां आला, जिठे लाजर रेहता, जानु ओणे मरले आला महु जिवाले।
ओनु धोक्के लारे पकड़ावणे आला यहूदा वी हा जग़हा जाणता, कांकि ईशु आपणे चैला लारे ओठे जता रेहता।
ईं ऐवास्ते हुले कि ईशु ची वा बात पुरी हो जको ओणे केहली हुती कि ओची मौत किसड़ी हुवी।
यहूदिया चा फसह चा तेंहवार गोढु आला, ते ईशु यरुशलेम सनु चाह्ला गेला।