7 “तब वे सारीया कुंवारीया उठती कर आपणीया-आपणीया मशाला नु तियार करु लाग़लीया।
बल्ति ईशु ने केहले, “स्वर्ग़ चा राज़ वां ङस कुंवारीया आलीकर छै, जको मशाला चती बीन्दा चे दर्शन वास्ते निकड़लीया।
“आधी राती नु धोम्म मचली, ‘ङेखा, बीन्द आवे पला, ओचा दर्शन करने वास्ते चाला।’
ते लापरवाह ने सियाणीया नु केहले, ‘आपणे तेला महु कहीं अम्हानु वी ङिया, कांकि अम्चीया मशाला ब़िझलीया जई।’
“तम्ची कमर कसली रिहो, ते तम्चे ङीवे ब़लते रिहो।
ऐवास्ते, हे माये प्यारे भऊ जबकि तम्ही यां बाता ची आस ङेखा पले तां जत्तन करा कि तम्ही शान्ति लारे ओचे सामणे बेदाग ते बेकसूर ठहरा।
सुज़ाक हो ते वां चीजा नु जको बाकि रेहती गेलीया, ते जको मिटणे उपर छी वानु मजबूत कर, कांकि मैं दुधे कुई कामा नु आपणे नरीकारा चे गोढु पुरे कोनी ङेखले।