48 पर अगर ओ दुष्ट दास सोचु लाग़ो, ‘माये मालिका चे आणे मां देर छै।’
बल्ति ओचे स्वामीया ने ओनु हकारती कर केहले, ‘हे दुष्ट दास! ते माये कनु बिनती करली हुती कि मैं दुधा सारा कर्जा माफ करती ङिलता।
मैं तम्हानु सच्च किहे पला ओ ओनु आपणी सारी जायजाती उपर अधिकारी बणावी।
ते आपणे लारे आले दासा नु कोटु लाग़ो, ते पियक्कड़ा लारे खाओ पीयो।
“ओचे मालिका ने उत्तर ङिला, ‘हे दुष्ट ते आलसी दास, जब तु ईं जाणता कि जिठे मैं कोनी राहले उठु बाढे, ते जिठे मैं कोनी छटले उठु भेले करे।
कांकि भीतर कनु, यानि इन्साना चे मना कनु, बुरे-बुरे विचार, व्यभिचार, चोरी, हत्या, परअसतरी गमन,
पर अगर ओ दास सोचु लाग़ो, ‘माये मालिका चे आणे मां देर छै,’ ते दास दासीया नु मारु कोटु लाग़ो, ते खाणे-पीणे ते पियक्कड़ हुं लाग़ो।
“ओणे ओनु केहले, ‘हे दुष्ट दास, मैं दुधे ही मुँहा कनु तनु दोषी ठहरावे पला। तु मनु जाणता कि मैं कठोर इन्सान छै, जको मैं कोनी मेहले ओनु चती गिहे, ते जको मैं कोनी राहले ओनु बाढे।
आथणे खाणे बेले, शैतान ने, शमौन चे पूत, यहूदा इस्करियोती चे मना मां ईं नाखती चुकला हुता कि ईशु नु धोक्के लारे पकड़वाओ।
पर पतरस ने केहले, “हे हनन्याह, शैताना ने दुधे मना मां हा बात कां घाली कि तु पवित्र आत्मा नु कूड़ मार, ते भोंये ची कीमती महु कहीं मेहल जती?
ऐवास्ते आपणी ये बुराई कनु मन फिराती कर प्रभु कनु प्राथना कर, हो सग़े दुधे मना चा विचार माफ करला जाओ।