25 ङेखा, मैं पेहले कनु तम्हानु ईं सब कोच्छ केहती ङिले।
“ङेखा, मैं तम्हानु भेङा आलीकर भेड़िया चे बीच मां भेज़े पला, ऐवास्ते नाग़ा आलीकर ब़ुध्दिमान ते कबूतरा आलीकर भोले बणा।
कांकि कूड़े मसीह ते कूड़े भविष्यवक्ता उठती खड़े हुवे, ते बङे चैन्ह, ते अदभोत काम ङिखाणे कि अगर हो सग़े तां चुणले आला नु वी भरमाती ङियो।
“ऐवास्ते अगर वे तम्हानु किहो, ‘ङेखा, ओ जंगला मां छै,’ तां ओठे ना चाह्ले जजा, जा, ‘ङेखा, ओ कोठड़ीया मां छै,’ तां वांचा विश्वास ना करजा।
पर हा तम्चे वास्ते ग़वाही ङेणे चा मौका हुती जई।
“ये बाता मैं तम्हानु ऐवास्ते केहलीया कि तम्ही ठोकर ना खावा।
जिसे बेले ङुजा वारी मैं तम्चे लारे हुता, यूंही हमा दूर रेहते हुले वा लौका नु जेह्णे पेहले पाप करला हुता, ते नेरे सब लौका नु हमा पेहले कनु केहती ङिये कि अगर मैं बल्ति आवी तां नी छोड़ी।