फसल बाढणे चे समय तक ङुंहु नु हेकी लारे बध्धु ङिया, ते बाढणे चे समय उपर मैं बाढणे आला नु किही कि पेहले तां जंगली खड़ा चे ब़ूटा नु चुणती कर ब़ालणे वास्ते वांचे ग़ंढे ब़ांहती गेहजा, ते कणकी नु माये पिएड़ा मां भेले करती नाखा।’ ”
ऐवास्ते जब तक प्रभु ना आती जाओ, समय कनु पेहले कुई बाते चा न्यां ना करा, वे ही तां अन्धकार चीया लुकलीया बाता छी, जको सोज़ले मां ङिखाणी, ते मना चे मकसद प्रकट करी। तब नरीकारा चे तरफु हर-हेक ची बढ़ाई हुवी।
मैं विचे ब़ाला नु मारती नाखी। बल्ति सारीया कलीसिया जाणती गिहे कि देल ते मना नु परखणे आला मैं ही छै। ते मैं तम्चे महु हर-हेक नु ओचे कामा चे अनुसार बदला ङी।
ऐवास्ते मैं तनु सलाह ङिये, कि जाखते मां तपले आले सोने माये कनु मोल गेहती गे कि तु धन्नी हुती जा। ते चिट्टी ओढ़णी गेहती गे कि तु घालती कर तनु आपणे उघाणेपन ची लाज़ ना आओ। ते आपणीया आँखीया मां लावणे वास्ते सुरमा गेहती गे, कि तु ङेखु लाग़ी।