17 बल्ति ईशु वानु उठी छोड़ती कर, यरुशलेम शहरा चे ब़ाहरु बैतनिय्याह सनु चाह्ला गेला, ते ओठे ओणे रात बिताली।
ऐ युगा चे बुरे ते व्यभिचारी लौक चैन्ह सोधणा चाहवी, पर योना भविष्यवक्ता चा चैन्ह छोड़ती कुई नेरा चैन्ह वानु नी ङिला जई।” ते ईशु वानु छोड़ती कर चाह्ला गेला।
जिसे बेले ईशु बैतनिय्याह शहरा मां शमौन कोहड़ी चे घरा मां हुता,
जब वे यरुशलेम चे गोढु, जैतून पहाड़ा उपर बैतफगे ते बैतनिय्याह चे लारे आले तां ईशु ने आपणे चैला महु ङुंहु नु ईं केहती कर भेज़ले,
ओ यरुशलेम शहरा मां पुज़ती कर ते मन्दरा मां आला, ते ओणे चारो-तरफ सब चीजा नु ङेखती कर ब़ारहा चैला चे लारे बैतनिय्याह गेला, कांकि आथण हुती गेलती।
बल्ति आथण हुवणे आले हुते, वे शहरा कनु ब़ाहरु निकलती गेले।
जिसे बेले ईशु बैतनिय्याह शहरा मां शमौन कोहड़ी चे घरा मां रोटी खाणे वास्ते ब़ेहला हुता, तब हेक असतरी संगमरमर चे ठांवा मां जटामांसी चा बेशकीमती शोद्ध इत्र चती कर आली, ते ठांवा नु भान्ती कर ओचे ठोङा उपर रेड़ती ङिला।
ईशु आपणे चैला लारे गलील ची झील सनु चाह्ला गेला, ते गलील कनु हेक बङी भीड़ ओचे भांसु टुरती पली,
जिसे बेले वे जई पलते, ते ओ हेक गांवा मां गेला, ते मार्था नांवा ची हेक असतरी ने ओनु आपणे घरा मां रोकले।
जिसे बेले ओ जैतून नांवा चे पहाड़ा उपर बैतफगे ते बैतनिय्याह चे लारे पुज़ला, तां ओणे आपणे चैला महु ङुंहु नु ईं केहती कर भेज़ले,
बल्ति ईशु वानु बैतनिय्याह तक ब़ाहरु गेहती गेला, ते आपणे हाथ चती कर वानु आशीष ङिली,
बैतनिय्याह गांवा चे हेक बन्दे बिमार हुते जाये नां हुते लाजर। जिठे ओह ङोन ब़ेहणी मरियम ते मारथा लारे रेहता।
बैतनिय्याह गां यरुशलेम शहरा कनु करीबन ङोन मील दूर हुते,