5 बल्ति ओणे ब़ारहा बजे आला लारे, ते तीन बजे आला लारे लगभग ब़ाहरु निकलती कर इसड़े ही करले।
ते ओणे वानु केहले, ‘तम्ही वी अंगूरा ची बाड़ी मां जावा, ते जको कोच्छ ठीक छै, ऊं तम्हानु ङिही।’ बल्ति वे वी काम करने चे वास्ते गेले।
लगभग पाँचे बजे वापिस ब़ाहर निकलती कर ओणे ङुजा बन्दा नु ओठे खड़े ङेखले ते वानु केहले, ‘का तम्ही इठे ङिओ भर बेकार मां खड़े रेहले?’
ङुपाहरा कनु लाती कर तीजे पाहरा तक सारे देशा मां अन्धारे रेहले।
ईशु ने वानु केहले, “आवा, ते तम्ही ङेखा।” बल्ति वाणे जती कर ओची रेहणे ची जग़हा ङेखली, ते वे ओ ङिओ ओचे लारे रेहले। हा पैशी चा समय हुता।
ईशु ने केहले, “का ङिओ चे ब़ारहा घण्टे सोज़ले ना हुवी? अगर कुई बन्दे ङिओ चे सोज़ले मां टुरे तां ऊं ठोकर ना खई, कांकि ओ ऐ संसारा चे सोज़ले नु ङेखे वे।
ते याकूब चा खुऊ वी उठी हुता, ईशु मार्ग़ चा थाकला आला, ओह खुआ उपर आती ब़ेहला। ते हा ङुपाहरा ची बात हुती।
ओणे ङिहां चे तीजे पाहरा चे गोढु दर्शन मां साफ ङेखले कि नरीकारा चा हेक स्वर्ग़दूत ओचे गोढु भीतर आती कर किहे पला, “हे कुरनेलियुस।”
ङुजे ङिओ जब वे टुरते-टुरते शहरा चे गोढु पुज़ले, तां ङुपाहर हुवणे कनु पेहले पतरस छत्ते उपर प्राथना करने वास्ते चढ़ला।
पतरस ते यूहन्ना तीजे पाहरा मां प्राथना चे समय मन्दरा मां जई पलते।