18 “रामाह गांवा मां ङोख भरला आला हेक शब्द सुणला गेला, रोवणे ची अवाज ते ब़ोहत ङुखा ची बात, राहेल आपणे ब़ाला चे वास्ते रोवे पलती, ते वा चोप ना हुवणे चाहवेली, कांकि वे ब़ाले मरती गेलती।”
जब मैं बल्ति ङेखले, तां आसमाना चे आधे मां हेक बाजा नु उङरते ते ऊंची अवाजी लारे ईं केहते सुणले, “वां तीन स्वर्ग़दूता ची तुरही ची अवाजी ची वजह जाये बजाणे हालि बाकि छै धरती चे रेहणे आला उपर हाय हाय हाय!”