9 जब वे पहाड़ा कनु उतरी पलते तब ईशु ने वानु हा आज्ञा ङिली कि, “जब तक मैं इन्साना चा पूत मरला आला महु जीता ना हुती जाये, तब तक जको कोच्छ तम्ही ङेखले कानु ना केहजा।”
पर मैं तम्हानु किहे पला कि एलिय्याह आती चुकला, ते लौका ने ओनु कोनी पिछाणले, पर जिसड़े चाह्ले उसड़े ही ओचे लारे करले, ये रीति लारे मैं इन्साना चा पूत वी वांचे हाथा कनु ङोख चवी।”
ओणे वानु केहले, “आपणे विश्वास ची कमी ची वजह, कांकि मैं तम्हानु सच्च किहे पला, अगर तम्हानु राई चे ङाणे चे बराबर वी विश्वास हो, तां ऐ पहाड़ा नु केह सग़ा, ‘इठु सरकती कर ओठे चाह्ला जा’ तां ओ चाह्ला जई, नेरी कुई बात तम्चे वास्ते असम्भव नी हुवी।
ईशु ने ओनु केहले, “ङेख, कानु कहीं ना किहो, पर जती कर आपणे आप नु याजक नु ङिखाण ते जको चढ़ावा मूसा भविष्यवक्ता ने ठहराला छै ओ भेंट चढ़ा, ताकि लौका चे वास्ते ग़वाही हो।”