28 मैं तम्हानु सच्च किहे पला कि जको भिले, वांचे महु कोच्छ इसड़े छी कि जब तक मैं इन्साना चे पूता नु ओचे राज़ मां आते हुले नी ङेखती गिहे, तब तक मौत चा स्वाद कङी नी चाखे।”
जिसे बेले वे तम्हानु हेके शहरा मां सतावी, तां ङुजे शहरा सनु द्रोड़ती जजा। मैं तम्हानु सच्च-सच्च किहे पला, तम्ही इस्राएल चे सारे शहरा मां ना फिरती चुका कि मैं इन्साना चा पूत आती जई।
जब ओ जैतून पहाड़ा उपर ब़ेहला हुता, तां चैला ने हेकले मां ओचे गोढु आती कर केहले, “अम्हानु बावड़ कि ये बाता कङण हुवे? दुधे आवणे ची ते संसारा चे अन्त ची का निशानी हुवी?”
ईशु ने ओनु केहले, “तु आप ही केहती ङिले, बल्कि मैं तम्हानु ईं वी किहे पला कि हमा कनु तम्ही मैं इन्साना चे पूता नु, सर्वशक्तिमान चे सज़्ज़े पासु ब़ेहले, ते आसमाना चे बदला उपर आते ङेखा।”
जको कुई ये व्यभिचार ते पापी जाति चे बीच माये कनु ते माया बाता कनु लज़ावी, मैं इन्साना चा पूत वी जिसे बेले पवित्र स्वर्ग़दूता चे लारे आपणे ब़ा नरीकारा ची महिमा लारे आवी, तब ओकनु वी लज़ावी।”
ईशु ने वानु केहले, “मैं तम्हानु सच्च किहे पला कि जको इठे भिले, वांचे महु कुई-कुई इसड़े छी, कि जब तक नरीकारा चे राज़ नु सामर्थ समेत आले हुले नी ङेखती गिहे, तब तक मौत चा स्वाद कङी वी नी चाखे।”
पर अम्ही ईशु नु जको स्वर्ग़दूता कनु कोच्छ थोड़े ही समय वास्ते तले राखला गेला हुता मौत चे ङोख चवणे ची वजह महिमा ते आदर चा मुग़ट घाले आले ङेखु, कि नरीकारा चे अनुग्रह लारे ओ हर हेक इन्साना वास्ते मौत चा स्वाद चाखो।
हे माये भऊ, प्रभु चे बल्ति आणे तक तसल्ली राखा, ओ जमींदार नु तां ङेखा जको आपणी भोंये ची कीमती रहड़ी चा इन्तजार करता रिहे। ऐवास्ते शुरु ची बारशी कनु लाती कर ओ आखरी बारशी तक लगातार तसल्ली लारे इन्तजार करता रिहे।
कांकि जिसे बेले अम्ही तम्हानु आपणे प्रभु ईशु मसीह ची ताकत चा, ते आवणे चा समाचार ङिला हुता तां वे चतराई लारे घड़लीया आलीया कहाणीया चा सहारा कोनी गेला हुता। बल्कि अम्ही तां आप ही खौद्द ओची महानता चे ग़वाह छिऊं।