22 ऐचे उपर पतरस ओनु अलग़ गेहती कर झिड़कु लाग़ला, “हे प्रभु, नरीकार ना करो! दुधे लारे इसड़े कङी नी हुवी!”
ओ समय कनु ईशु आपणे चैला नु बावड़ु लाग़ला, “जरुरी छै कि मैं यरुशलेम नु जाये, ते बङके, ते प्रधान याजका, ते शास्त्री मनु ब़ोहत ङोख ङियो ते मारती नाखो, ते तीजे ङिओ जीता हुती जाये।”
ईशु ने मुड़ती कर पतरस नु केहले, “हे शैतान, माये सामणे कनु दूर हो! तु माये वास्ते ठोकर ची वजह छी। कांकि तु नरीकारा चीया बाता उपर ना, पर तु इन्साना चीया बाता उपर मन लावी।”
ओणे हा बात वानु साफ-साफ केहती ङिली। ऐचे उपर पतरस ओनु अलग़ गेहती कर झिड़कु लाग़ला,