37 यूं करती सब खाती कर रज़ती गेले, ते चैला ने बचलीया आलीया रोटीया चे सात टोकरे भरले आले चले।
चैला ने ओनु केहले, “अम्हानु ऐ बरब्यान जग़हा मां इतनीया रोटीया किठु मिले कि अम्ही इतनी बङी भीड़ी नु रज़ा सग़ु?”
खाणे आलीया असतरीया ते ब़ाला नु छोड़ती चार हजार मर्द हुते।
ओणे भुक्का नु आच्छीया-आच्छीया चीजा लारे रज़ाती नाखले, ते धनवाना नु खाली हाथ ब़ाहरु काढ़ती छोड़ले।
पर राती नु ओचे चैला ने ओनु टोकरे मां ब़िसाणले, ते शहरपनाह चे उपर कनु लटकाती कर उतारती ङिले।