“स्वर्ग़ा चा राज़ खेता मां लुकले आले धन आलीकर छै, कुई बन्दे ने ओनु सोहले ते बल्ति लुकाती नाखले, ते खुशी लारे जती कर आपणे सारा कोच्छ बेचती नाखले ते ओ खेत मोल गेहती गेला।
पर मैं आपणे प्राणा नु कहीं वी ना समझी कि आपणे प्राणा नु प्यारे जाणे, बल्ति ईं कि मैं आपणी दोड़ नु, ते वे सेवा नु पुरी करे, जको मैं नरीकारा चे अनुग्रह चे सुसमाचार ची ग़वाही ङेणे चे वास्ते प्रभु ईशु ने जको मनु ङिली।
पर यूं ना हो कि मैं नेरी कुई बाते चा घमण्ड करे, सेर्फ अम्चे प्रभु ईशु मसीह चे क्रूसा चा, जाये जरिये संसार माई नजरी मां ते मैं संसारा ची नजरी मां क्रूसा उपर चढ़ाला गेला
यानिकि सोने, चान्दी, बेशकीमती रतन, मोत्ती, ते मलमल, ते बैंजनी, ते रेशमी, ते किरमिजी ओढ़णी, ते हर-तरीके ची खुश्बुदार लाकड़ी, ते हाथीया चे ङांता लारे हर-तरीके चा बणलीया आलीया चीजा, ते मंहगीया लाकड़ीया, ते पित्तल, ते लोहे, ते संगमरमर चे पत्थरा लारे बणलीया आलीया हर-तरीके चा चीजा।