ते जको कुई मैं इन्साना चे पूता चे विरोध मां कुई बात किही, ओचा हा अपराध माफ करला जई, पर जको कुई पवित्र आत्मा चे विरोध मां कोच्छ किही, ओचा अपराध ना तां ऐ लौक मां ते ना परलोक मां माफ करला जई।
ते ओणे वानु केहले, “चौकस रिहा, ते हर-तरहा चे लोभ कनु आपणे आप नु बचाती राखा, कांकि धन ची बढोतरी हुवणे उपर वी काया जीवन ओचे धन चे भरोसे खुशी लारे ना चल सग़ी।”
“ऐवास्ते चौकस रेहजा, कङी इसड़े ना हो कि तम्चे मन हठीले, ते नशेबाज, ते ऐ जीवना ची चिन्ता लारे सुस्त हुती जाये, ते वे ङिहें तम्चे उपर फन्दे चे समान अचानक आती पड़ो।
ते ऐ संसारा ची रीति उपर ना चला। पर तम्ची ब़ुध्दि चे नवें हुती जाणे लारे तम्चा चाल-चलन वी बदलता जाओ, जाये कनु तम्ही नरीकारा ची भली, ते भावणे आली, ते सेद्ध इच्छा लारे अनुभव लारे मालुम करते रिहा।
ते वा अविश्वासीया चे वास्ते, जाई ब़ुध्दि नु ऐ संसारा चे ईश्वर ने यानिकि शैताना ने अन्धी करती नाखली, ताकि मसीह जको नरीकारा चा प्रतिरुप छै, कि ओचे तेजोमय सुसमाचार चे सोज़ले वांचे उपर ना चमको।
ऐ संसारा चे धनवाना नु हा आज्ञा ङे, कि वे अंहकारी ना हो ते चंचल धन उपर आस ना राखो, पर नरीकारा उपर आस राखो जको अम्चे सुखा चे वास्ते सारे कोच्छ ब़ोहत ज्यादा ङिये।
कांकि देमास ने ऐ संसारा नु प्यारा जाणती कर मनु छोड़ती ङिले, ते थिस्सलुनिके शहर सनु चाह्ला गेला, ते क्रेसकेंस गलातिया शहर सनु ते तीतुस दलमतिया शहर सनु चाह्ला गेला।