1 ओही ङिओ ईशु घरा महु निकलती कर झील चे किनारे जती ब़ेहला।
कांकि जको कुई माये ब़ा ची जको स्वर्ग़ा मां छै, ओची इच्छा उपर चले, वे ही माये भऊ, ते ब़ेहण, ते माई आई छै।”
बल्ति ओ भीड़ी नु छोड़ती कर घरे आला, ते ओचे चैला ने ओचे गोढु आती कर केहले, “खेता चे जंगली खड़ा ची मिसाल अम्हानु समझाती ङे।”
जिसे बेले ओ घरा मां पुज़ला, तां वे ङोनी अन्धे ओचे गोढु आले, ते ईशु ने वानु केहले, “का तम्हानु विश्वास छै, कि मैं ईं कर सग़े?” वाणे ओनु केहले, “हव्वे प्रभु।”
बल्ति ईशु गलील ची झील चे किनारे गेला ते सारी भीड़ ओचे गोढु आली, ओ वानु शिक्षा ङिऊं लाग़ला।