जिसे बेले ईशु ने ङेखले कि लौक द्रोड़ती कर भीड़ लावी पले, तां ओणे अशुद्ध आत्मा नु ईं केहती कर दड़काले, “हे गूंगी ते बहरी आत्मा, मैं तनु आज्ञा ङिये पला, ऐचे महु निकलती आ, ते ऐचे मां दुबारा कङी घिरयो ना पली।”
“प्रभु ची आत्मा माये उपर छै, ऐवास्ते ओणे कंगाला नु सुसमाचार सुणावणे वास्ते माया अभिषेक करला, ते मनु ऐवास्ते चुणले कि जको बन्धन मां छी वानु छुटकारे चा ते अन्धा नु सोज़ले मिलणे चा सुसमाचार चा प्रचार करे ते लताड़ले आला नु छुड़ावे।
ओणे राती नु ईशु कनु आती केहले, “हे रब्बी, अम्ही जाणु कि तु गुरु छी ते नरीकार ची ओर कनु आला। कांकि इसड़े अचम्भे चे काम जको तु करी याहनु नरीकारा ची सहायता चे बिना कुई वी ना कर सग़ी।”
माया कनु हेक नेरा ग़वाह छै, जाई ग़वाही यूहन्ना ची ग़वाही कनु बङी छै। कांकि जको काम ब़ा ने मनु पुरे करने वास्ते सोंपले ईं काम जको मैं करे वे माये ग़वाह छी कि मनु ब़ा ने भेज़ले।
“हे इस्राएली लौक, यां वचना नु सुणा, ईशु नासरी हेक इसड़े बन्दे हुता, जाये नरीकारा ची ओर कनु हुवणे चा सबूत वा सामर्थ ची कामे ते अचम्भे ची कामे ते नेरे चैन्ह लारे प्रकट छै, जको नरीकारा ने तम्चे बीच ओचे जरिये करती ङिखाणले जानु तम्ही आप ही जाणा।
हे माये प्यारे भऊ, सुणा, का नरीकारा ने ऐ संसारा चे कंगाला नु कोनी चुणले कि विश्वासा मां अमीर ते ओ स्वर्ग़ राज़ चे अधिकारी हो जाया वायदा ओणे वांचे लारे करला जको ओचे लारे प्रेम राखे?