30 कांकि माये जूले उपर मेहलणे मां सरल छै, ते माया बोझ चवणे मां हल्का छै।”
ओ बेले ईशु सब्त चे ङिओ खेता महु हुती कर जाये पलता, ते ओचे चैला नु भोक्क लाग़ली तां वे सीटी तरोड़ती-तरोड़ती कर खऊं लाग़ले।
“मैं ये बाता तम्हानु ऐवास्ते केहलीया कि, तम्हानु माये मां शान्ति मिलो। संसारा मां तम्हानु क्लेश हुवे। पर हिम्मत राखा! मैं संसारा नु जीतती गेले।”
ऐवास्ते हमा तम्ही कां नरीकारा नु परखा पले कि नेरीया जातिया ची गिच्ची उपर इसड़ा जूले मेहला पले, जानु ना तां अम्ही ते ना अम्चे पुरखे चा सग़ले?
कांकि पवित्र आत्मा नु, ते अम्हानु ईं सही लाग़ले कि यां जरुरी बाता चे अलावा तम्चे उपर नेरा कुई बोझ ना नाखला जाओ।
कांकि अम्चा पल भर चा हल्का जा क्लेश अम्हानु हमेशा वास्ते अपार महिमा ङिवावे, जाई बराबरी काये लारे ना करली जा सग़े,
मसीह ने आजादी वास्ते अम्हानु आजाद करले, तां ऐचे मां आपणे विश्वास नु पक्के राखा ते बल्ति नियम विधान चे जूले चे रुप मां गुलामी चा वजन ना चवा।
अगर तम्ही पवित्र आत्मा चे चलाले आले उपर चला तां तम्ही मूसा व्यवस्था चे अधीन कोनी रेहले।
मसीह, जको मनु ताकत ङिये ओचे मां मैं सारीया दशा चा सामना कर सग़े।
ते नरीकारा चा प्रेम हा छै कि, अम्ही ओची आज्ञा नु मनु, ते ओची आज्ञा मुश्किल कोनी।