19 मैं इन्साना चा पूत, खाता-पीता आला, ते वे किही ‘ङेखा पेटु ते पियक्कड़ बन्दे, ते चुंगी गेहणे आला चा ते पापीया चा मित्र छै।’ पर नरीकारा चा ज्ञान आपणे कामा लारे सच्चा ठहराला गेला।”
कांकि अगर तम्ही आपणे प्रेम राखणे आला लारे ही प्रेम राखा, तां तम्चे वास्ते का फल हुवी? का चुंगी गेहणे आले वी इसड़े ही ना करी?
बल्ति ईशु सब्त चे ङिओ फरीसिया चे सरदारा महु काये घरे रोटी खाणे वास्ते गेला, तां वे ओनु पकड़ने चे मौके मां हुते।
ईं ङेखती कर सारी बन्दी कुड़कुड़ाती कर किहुं लाग़ली, “ईशु तां हेक पापी बन्दे चा मेहमान बणती कर आला।”
ते सारे सिधे लौका ने सुणती कर ते चुंगी गेहणे आला ने वी यूहन्ना चा बपतिस्मा गेहती कर नरीकारा ची योजना नु मनती गेहले।
ईशु ते ओचे चैला नु वी ओ बीहा चा छेड़ा ङिला गेलता ला।
अम्चे महु हर-हेक नु विश्वासीया नु ओची भलाई वास्ते खौश करा, कि वांची आत्मिक बढोतरी हो।
“इसड़े ही हो! अम्चे नरीकारा ची स्तुति ते महिमा ते ज्ञान ते धन्यवाद ते आदर ते सामर्थ ते ताकत युगानयुग बणली रिहो। आमीन!”