17 “ ‘अम्ही तम्चे वास्ते बन्सरी बजाली ते तम्ही कोनी नचले, अम्ही विलाप करला, ते तम्ही छात्ती कोनी कोट्टली।’
“मैं ऐ समय चे लौका ची तुलना काये लारे ङिये? वे वां ब़ाला चे समान छी, जको बजारा मां ब़ेहले आले हेके ङुजे नु साङ मारती कर किही,
“ते यूहन्ना बपतिस्मा ङेणे आला ना खाता आला ते ना पीता आला, ते वे किही, ‘ओचे मां दुष्टात्मा छै।’
ईशु ने वानु केहले, “जब तक बीन्द बरातीया लारे रिहे, का वे ङुखी हो सग़ी? पर वे ङिहें आवे जब बीन्द वांचे कनु अलग़ करला जई, ओ समय वे उपवास राखे।”
जब ईशु ओ हाकिम चे घरा मां पुज़ला ते बन्सरी बजाणे आले ते भीड़ नु हुल्लड़ मचाते ङेखले, बल्ति ईशु ने वानु केहले,
“पर ओचा बङा पूत खेता मां हुता ते जिसे बेले ओ घरा चे गोढु पुज़ला तां ओनु गाणे बजाणे ते नचणे ची अवाज सुणली,
ते लौका ची बङी भीड़ ओचे भांसु टुरती पली, ते घणीया सारीया असतरीया वी, जको ओचे वास्ते छात्ती कोट्टी ते रोवी पीट्टी पलतीया।
वे वां ब़ाला चे समान छी, जको बजारा मां ब़ेहले आले हेके ङुजे नु साङ मारती कर किही, “ ‘अम्ही तम्चे वास्ते बन्सरी बजाली, ते तम्ही कोनी नचले, अम्ही विलाप करला ते तम्ही कोनी रोले।’
ते सब विचे वास्ते रोवी-पिटी पलती, पर ओणे केहले, “रोवा ना, वा मरली कोनी पर नूहली पली।”