फरीसी खड़ा हुती कर आपणे मना मां यूं प्राथना करु लाग़ला, ‘हे नरीकार, मैं दुधा धन्यवाद करे पला, कि मैं नेरा बन्दा आलीकर अन्धेर करने आला, अन्यायी ते व्यभिचारी कोनी, ते ना ऐ चुंगी गेहणे आले चे बराबर छै।
नतनएल ने ईशु कनु पूछले, “तु मनु किवें जाणी?” ईशु ने ओनु उत्तर ङिला, “ऐचे कनु पेहले फिलिप्पुस ने तनु हकारले, जिसे बेले तु अंजीरा चे पेड़ा तले हुता, ओ बेले मैं तनु ङेखले हुते।”
ते जिसे बेले ओठे पुज़ले तां वे ओ चौब़ारे उपर गेले, जिठे पतरस ते यूहन्ना ते याकूब ते अन्द्रियास ते फिलिप्पुस ते थोमा ते बरतुल्मै ते मत्ती ते हलफई चा पूत याकूब ते शमौन जेलोतेस ते याकूब चा पूत यहूदा रेहते।
जिसे बेले वाणे ओ अनुग्रह नु जको मनु मिड़ला हुता समझती गेले, तां याकूब, ते यूहन्ना, ते पतरस जको कलीसिया चे खम्बे समझले जते, मनु ते बरनबास नु आपणी संगति चा सज़्ज़ा हाथ ङिला, कि अम्ही नेरीया जातिया मां जऊं ते वे खतना करले आले यहूदी लौका मां,
हा चिठ्ठी यहूदा चे तरफु जको ईशु मसीह चा दास ते याकूब चा भऊ छै, वां हकारले आला चे नांवे लिखली गेली, जको नरीकार ब़ा चे प्यारे ते ईशु मसीह चे वास्ते सम्भालती कर राखले गेले।