25 ते जब तक विणे पूता नु नी जणले तब तक ओ विचे गोढु कोनी गेला, ते ओणे ओचे नां ईशु राखले।
वा पूत जमावी ते तु ओचे नां ईशु राखीयो, कांकि ऊं आपणे लौका चा वांचे पापा कनु उद्धार करी।”
बल्ति यूसुफ नीङे कनु सुज़ाक हुती कर प्रभु चे दूता ची आज्ञा चे अनुसार आपणी घराआली नु, बीहा करती कर आपणे इठे गेहती आला।
ते ङेख, तु गर्भवती हुवे, ते दुधे कनु हेक पूत पैदा हुवी, तु ओचे नां ईशु राखीयो।
जिसे बेले आठ ङिहें पुरी हुली, ते ओचे खतने चा समय आला, तां ओचे नां ईशु राखले गेले, जको स्वर्ग़दूता ने विचे ढिड्डा मां आणे कनु उपर पेहले केहले हुते।
ते विचा आपणा पलेठी चा पूत जमला, ते ओनु ओढ़णे मां बलेठती कर बन्दरी मां नाखले, कांकि वांचे वास्ते सराय मां जग़हा कोनी हुती।
कांकि जानु ओणे पेहले कनु ही चुणती गेले वानु पेहले कनु ठहराले वी छै कि ओचे पूता चे स्वरूप मां हो ताकि ओ घणे भावां मां पलेठी चा ठहरो।