55 पर ओणे वानु दड़काले ते केहले, “तम्ही ना जाणा कि तम्ही किसड़ी आत्मा चे छिवा। कांकि इन्साना चा पूत लौका ची जान नाश करने वास्ते कोनी आला, बल्कि बचावणे वास्ते आला।”
तम्ही बुराई चे बदले मां बुराई ना करा। ते ना गालीया चे बदले गालीया काढ़ा, पर ऐचे बदले आशीष ही ङिया। कांकि तम्ही आशीष चे वारिस हुवणे चे वास्ते हकारले गेले।