52 ते ओणे आपणे आग़ु दूत भेज़ले, वे सामरिया लौका चे हेक गांवा मां गेले, कि ओचे वास्ते जग़हा तियार करो।
यां ब़ारहा नु ईशु ने हा आज्ञा ङिती कर भेज़ले, “नेरीया जातिया सनु ना जजा, ते सामरिया चे कुई शहरा मां ना घिरजा।
यां बाता चे बाद प्रभु ईशु ने सत्तर नेरे चैला नु नियुक्त करले, ते जिसे-जिसे शहरा ते जग़हा नु ओह आप जाणे आला हुता, उठे वानु ङोन-ङोन करती कर आपणे आग़ु भेज़ले
पर हेक सामरी यात्री ओठे आती पुज़ला, ते ओनु ङेखती कर तरस खाला।
ते इसड़े हुले कि ओ यरुशलेम नु जता हुला सामरिया ते गलील चे बीच हुती जाये पलता।
ते ईशु चे पग़्ग़ा मां मुँहा भराणे ढेती, ओचा धन्यवाद करु लाग़ला, ते ओ हेक सामरी हुता।
हा ओही छै, जाये बारे मां लिखले आले छै, “ ‘ङेख, मैं आपणे दूता नु दुधे आग़ु-आग़ु भेज़े पला जको दुधा मार्ग़ सिधा करी।’
ते ओनु सामरिया इलाके महु हुती कर जाणे जरुरी हुते।
ऐवास्ते ओ सुखार नांवा चे हेक शहरा तक आला जको सामरिया मां छै, वे जग़हा चे गोढु जिठे याकूब ने आपणे पूता यूसुफ नु ङिली हुती।
वे सामरी असतरी ने ओनु केहले, “तु यहूदी हुती कर सामरी असतरी कनु पाणी कां मांगी?”, विणे ऐवास्ते केहले कांकि वां ङिहां मां यहूदी सामरिया लारे कुई वी बर्ताव ना राखते।
ईं सुणती यहूदिया ने ईशु नु केहले, “का अम्ही ठीक कोनी किहुं पले कि तु सामरी छी ते दुधे मां दुष्टात्मा छै?”