51 घरे आती कर ईशु ने पतरस, यहून्ना, ते याकूब, ते छुवेरी ची आई-ब़ा नु छोड़ती कर नेरे कानु आपणे लारे भीतर आऊं ना ङिले।
ते ईशु पतरस ते याकूब ते यूहन्ना नु आपणे लारे गेहली गेला, ते ब़ोहत ही उदास ते बैचेन हुं लाग़ला।
ते वे ये छी, शमौन जाये नां ओणे पतरस वी राखले, ते ओचा भऊ अन्द्रियास, ते याकूब, ते यूहन्ना, ते फिलिप्पुस, ते बरतुल्मै,
ईशु ने ईं सुणती कर ओनु उत्तर ङिला, “ना ङर, सेर्फ विश्वास राख, तां वा बचती जई।”
ते सब विचे वास्ते रोवी-पिटी पलती, पर ओणे केहले, “रोवा ना, वा मरली कोनी पर नूहली पली।”
यां बाता चे कुई आठ ङिहां चे बाद ईशु पतरस ते यूहन्ना ते याकूब नु लारे गेहती कर प्राथना करने वास्ते पहाड़ा उपर गेला।
बल्ति पतरस ने सारा नु ब़ाहर काढ़ती ङिले, ते गोङे टेकती कर प्राथना करली ते मय्यत नु ङेखती कर केहले, “हे तबीता, ऊठ।” बल्ति विणे आपणीया आँख खोलती ङिलीया ते पतरस नु ङेखती कर ऊठती ब़ेहली।