जिसे बेले ओह शहरा चे दरवाजे चे गोढु पुज़ला तां लौक हेक मुड़दे नु ब़ाहर चली जई पलते। जको आपणी आई चा हिकड़ाता चा पूत हुता, ते वा बांढी हुती ते शहरा चे घणे सारे लौक ओचे लारे हुते।
हेक असतरी हुती जानु ब़ारहा साला कनु लुहीं बेहणे ची बिमारी हुती, ते जको आपणी सारी कमाई वैदा चे भांसु खर्च करती चुकली हुती, तां वी काये हाथा कनु ठीक कोनी हो सग़ली हुती।
ऐवास्ते जिंवे कि हेक इन्सान आदम चे जरिये संसारा मां पाप आला, ते पापा चे जरिये मौत आली, ते ये रीति लारे मौत सब इन्साना मां फैलती गेली, कांकि सारा ने पाप करला।