44 ते वे असतरी ची तरफ घूमती कर ओणे शमौन नु केहले, “का तु ये असतरी नु ङेखी पला? मैं दुधे घरे आला, पर ते माये पग़्ग़ धोवणे वास्ते पाणी कोनी ङिले, पर यिणे माये पग़्ग़ हींजवा लारे भेले, ते आपणे माला लारे लुहले।
ते ओचे पग़्ग़ा चे गोढु, भांसु भिली रेहती, रोती हुली, ओचे पग़्ग़ा नु हींजवा लारे भेंवणे ते आपणे ठोङा चे माला लारे लुंह लाग़ली, ते ओचे पग़्ग़ बार-बार चूपती कर वांचे पर इत्र मसड़ला।
ते भले कामा मां सरनाम रेहली हो, जेह्णे ब़ाला चा पालन पोसण करला हो, मेहमाना ची सेवा करली हो, प्रभु चे पवित्र लौका चे पग़्ग़ धोले हो, ङुखीया ची सहायता करली हो, ते हर हेक भले कामा मां मन लाले हो।