सो मन फिराव चे जोगा फल आणा, ते आपणे आपणे मना मां ईं ना सोचा, ‘अम्चा ब़ा अब्राहम छै,’ कांकि मैं तम्हानु किहे पला कि नरीकार यां पत्थरा महु अब्राहम वास्ते ऊलाद्ध पैदा कर सग़े।
ऐचे लारे सारा नु ङर पड़ती गेला, वे नरीकारा ची बढ़ाई करती कर किहुं लाग़ले, “अम्चे बीच मां हेक बङी भविष्यवाणी करने आला उजागर हुला, नरीकारा ने आपणे लौका उपर दया करली।”
ते ओचे पग़्ग़ा चे गोढु, भांसु भिली रेहती, रोती हुली, ओचे पग़्ग़ा नु हींजवा लारे भेंवणे ते आपणे ठोङा चे माला लारे लुंह लाग़ली, ते ओचे पग़्ग़ बार-बार चूपती कर वांचे पर इत्र मसड़ला।