34 मैं इन्साना चा पूत खाता-पीता आला, ते तम्ही किहा, ‘ङेखा, पेटु ते पियक्कड़ बन्दे, चुंगी गेहणे आला चा ते पापीया चा मित्र छै।’
मैं इन्साना चा पूत, खाता-पीता आला, ते वे किही ‘ङेखा पेटु ते पियक्कड़ बन्दे, ते चुंगी गेहणे आला चा ते पापीया चा मित्र छै।’ पर नरीकारा चा ज्ञान आपणे कामा लारे सच्चा ठहराला गेला।”
कांकि अगर तम्ही आपणे प्रेम राखणे आला लारे ही प्रेम राखा, तां तम्चे वास्ते का फल हुवी? का चुंगी गेहणे आले वी इसड़े ही ना करी?
ईं ङेखती कर फरीसिया ने ओचे चैला नु केहले, “तम्चा गुरु चुंगी गेहणे आला लारे ते पापीया लारे कां खाये?”
जिसे बेले ओ बाता करे पलता, तां कुई फरीसी ने ओकनु बिनती करली, “माये इठे खाणे खाती गे।” ते ओ भीतर जती खाणे खऊं ब़ेहला।
बल्ति ईशु सब्त चे ङिओ फरीसिया चे सरदारा महु काये घरे रोटी खाणे वास्ते गेला, तां वे ओनु पकड़ने चे मौके मां हुते।
पर फरीसी ते धर्मशास्त्री बुड़कती कर किहुं लाग़ले, “हा तां पापीया लारे मिले ते वांचे लारे खाये वी।”
ईं ङेखती कर सारी बन्दी कुड़कुड़ाती कर किहुं लाग़ली, “ईशु तां हेक पापी बन्दे चा मेहमान बणती कर आला।”
तब लेवी ने आपणे घरा मां ओचे वास्ते हेक बङी मेहमानी करली, ते चुंगी गेहणे आला ची ते नेरा लौका ची जको ओचे लारे खाणा खऊं ब़ेहले हुते, हेक बङी भीड़ हुती।
कांकि यूहन्ना बपतिस्मा ङेणे आला ना रोटी खाता आला, ना दाखरस पीता आला, ते तम्ही किहा, ‘ओचे मां दुष्टात्मा छै।’
पर नरीकारा चा ज्ञान आपणी सारी ऊलाद्धी चे जरिये सच्चा ठहराला गेला।”
बल्ति कुई फरीसी ने ईशु ची बिनती करली कि माये लारे भोज़न कर तां ईशु फरीसिया चे घरा जती कर भोज़न करु ब़ेहला।
ओठे ईशु वास्ते वाणे खाणे तियार करले। मारथा ने ओनु घालती ङिले, ईशु चे लारे जको खाणे खई ब़ेहले हुते लाजर वी वांचे मां हेक हुता।
ईशु ते ओचे चैला नु वी ओ बीहा चा छेड़ा ङिला गेलता ला।