18 जको ओचा उपदेश सुणने ते आपणी बिमारीया कनु ठीक हुवणे वास्ते ओचे गोढु आले हुते, ओठे हुते। ते अशुद्ध आत्मा कनु सताले आले लौक वी ठीक करले जते।
ओ प्रदेसा महु हेक कनानी असतरी निकड़ली, ते रौल मचाती कर किहुं लाग़ली, “हे प्रभु! दाऊद ची ऊलाद्ध, माये उपर दया कर! माई छुवेरी नु दुष्टात्मा ब़ोहत सतावे पली।”
“हे प्रभु, माये पूता उपर दया कर! कांकि ओनु मिर्गी आवे, ते ऊं ब़ोहत ङोख चवे, ते बार-बार जाखते मां ते बार-बार पाणीया मां ढेती पडे़।
तब ईशु वांचे लारे उतरती कर चौरस जग़हा मां खड़ा हुला, ते ओचे चैला ची बङी भीड़, ते सारे यहूदिया ते यरुशलेम, ते सूर ते सैदा चे समुन्दरा चे किनारे कनु ब़ोहत लौक,
सब ओनु हाथ लावणा चाहते, कांकि ओचे महु सामर्थ निकलती कर सब नु ठीक करती ङिती।
ते यरुशलेम चे आस-पास चे शहरा महु वी ब़ोहत लौक बिमारा नु ते अशुद्ध आत्मा चे सताले आला नु आणती आणती कर, भेले हुते, ते सब आच्छे करती ङिले जते।